Uncategorized
0 Comments

OPEN BRIEF aan Chokri Mahassine over LOSLATEN ? of LOS LATEN ?

OPEN BRIEF aan Chokri Mahassine over LOSLATEN ? of LOS LATEN ?

Geachte heer Mahassine,
Beste Chokri,
Waarde (ex-)Collega,

In De Streekkrant van 10 augustus 2016 stond een interview met jou ter gelegenheid van je 31ste Pukkelpop :

Loslaten is ongelooflijk moeilijk

en sindsdien achtervolgt het mij, dat “loslaten” of “los laten” …
omdat ik al lang beslist had van na de 40ste -(mijn laatste)- Brosella Folk & Jazz (in juli 2016)
het festival dat ik in 1977 stichtte, de fakkel door te geven aan de volgende generatie
omdat ik denk dat dit de enige manier is om je festival de beste kansen te geven voor een lange en positieve toekomst.
Dus, vanuit het idee “een mooie toekomst voor Brosella na mij (ik ben tenslotte al 71)
en toch ook een fijne toekomst voor mij na Brosella” vond ik dat dit het beste was.
Jij was 56 toen jij je 31ste Pukkelpop organiseerde (in augustus 2016).
Ik was 69 toen ik met de vzw “De Vrienden Van Brosella” en de asbl “Les Amis De Brosella”
het 40ste Brosella festival organiseerde.
“Loslaten” moet je toch ooit doen. Dat kan niet anders.

“Loslaten is ongelooflijk moeilijk”
Wie ben ik om je tegen te spreken? Dat zou feitelijk nogal verwaand en arrogant zijn …
Al ben ik nu al een dik jaar mijn best aan ’t doen om Brosella “los te laten”,
jouw Pukkelpop heeft andere katten te geselen gehad dan Brosella.

Maar er is toch nog een belangrijk verschil :
Pukkelpop is big business geworden (al begon het als een initiatief van enkele vrijwilligers van de Humanistische Jongeren).
Brosella was een initiatief van de Jeugddienst van Ville de Bruxelles, waar ik, als allereerste jeugdanimator tewerkgesteld werd in 1975.
Brosella Folk & Jazz groeide uit tot een (bijna) gratis festival, dat de eerste dertig jaar uitsluitend door vrijwilligers werd georganiseerd
en pas de laatste tien jaar beschikt over enkele bezoldigde personeelsleden.

De organisator/stichter van Pukkelpop noemen ze in het artikel “een slimme zakenman”.
Dat zal wel zijn, als je ziet wat jij van een initiatief van een jeugdvereniging hebt gemaakt !
De stichter van Brosella was nooit goed “in zaken doen”, maar hij heeft ook veel gedaan om “mensen samen te brengen”.
Ik denk dat dit laatste alvast een punt van gelijkenis is tussen beide festivals.
Of je nu “een slimme zakenman” bent of een “diep overtuigde vrijwilliger”, de zoektocht om de schoonheid van muziek
in alle vriendschap met zoveel mogelijk mensen te delen, vraagt wel veel volharding, kracht en wijsheid en ook wel wat gezond verstand.
Zonder deze ingrediënten moet men er niet aan beginnen om gelijk welk festival te organiseren, denk ik.
Of het nu een groot of een klein festival is.

Men zegt me dat “een festival loslaten” dat je zelf jaren geleden uit de grond hebt gestampt,
redelijk wat gelijkenissen vertoont met “een kind loslaten” dat na jaren thuis het warme nest verlaat.
Dat is misschien wat overdreven, maar toch …
In ieder geval kan ik daar niet over meespreken.
Ik heb mij gedurende mijn hele “loopbaan” bezig gehouden met de kinderen van anderen:
in het onderwijs, in de jeugddienst, in de bemiddelingscommissies van jeugdbijstand, …
Loslaten is altijd moeilijk, maar het zou, naar het schijnt, minder moeilijk zijn als je zelf merkt
of van anderen hoort “dat alles goed gaat” met je kind.

Toen ik met pensioen ging, na mijn werk aan de Jeugddienst van de Ville de Bruxelles
had ik helemaal geen last van “loslaten”.

“loslaten” maakt toch ook gewoon deel uit van ons dagelijks leven.
Ouder worden gaat sowieso al gepaard met “leren los laten”.
Vanaf “een bepaalde leeftijd”, of moet ik eerder spreken van “een bepaalde ouderdom”, besef je
dat je die zware koffer niet meer kan tillen … (maar daar dienen wieltjes voor)
dat je die naam niet meer kan onthouden … (maar die kan je terugvinden in je adresboek)
dat je verveeld bent omdat je die persoon niet meer had herkend … (maar dan verontschuldig je je toch gewoon)
dat je “niet meer zo kort op de bal” kan spelen … maar eigenlijk is dat niet zo erg … je moet er gewoon wat vroeger aan beginnen.

Ach … “loslaten” …
Je moet je ouders “definitief” laten gaan, andere familieleden ook, vrienden, kennissen …
sommigen waren zelfs (veel) jonger dan jij toen ze je verdwaasd achterlieten …

Ik heb het voorbije jaar (2017) nogal veel nagedacht over “loslaten” in het algemeen …
en over “los laten” in het bijzonder : meer dan ooit tevoren.
Zo dacht ik bij voorbeeld dikwijls aan 3 van mijn overleden Beste Vrienden :
Geert Currinckx, Marc Bens, Antoine Courtmans, …
En telkens ik aan die Goede Vrienden dacht …
kwamen er mooie herinneringen naar boven …
van wat wij samen zoal hebben “verzet” :
pinten, poëzie, liefdes, de schoonheid van het leven …
gueuze, whiskey, folk, jazz, blues, onze kracht (vooral toen we nog aan judo, romeins worstelen en gewichtheffen deden) …
gouden carolus, zilveren toneel, bronzen zinnekes, glazen wijsheid (al was die dan soms al “in de kan”) …

En ik denk ook dikwijls aan al die andere Belangrijke Mensen die ik op mijn pad heb gekruist
en aan dewelke ik zoveel te danken heb …
(te veel om op te sommen) !!!
en die ik heb moeten los laten, omdat zij reeds zijn “gegaan” naar waar wij ooit allemaal zullen gaan.

“loslaten is inderdaad ongelooflijk moeilijk”, Chokri …
maar het kan niet anders !

Er is voor iedereen altijd “een leven ervoor en een leven erna”
bij alle belangrijke gebeurtenissen in dat leven
en diegenen die daar ervaring mee hebben begrijpen elkaar zonder woorden.

Met vriendschappelijke groeten,
Amicalement,
Kind regards,

Me, MySelf & Rie
Henri VANDENBERGHE
Onze-Lieve-Vrouwstraat 15
1850 GRIMBERGEN
henri.vandenberghe@gmail.com
RIE : +32 (0)475 30 15 85


Consultancy, Coaching, Supervising
(Founder of Brosella-Djangofolllies-KristalKlaar-…)
(Erelid OSB-VUB sinds 24 maart 2001)
(Vlaams-Brusselprijs 2008 voor Brosella)
(Bronzen Zinneke sinds juli 2016)


 

“Hier laat ik je los, Tim, van hieraf moet je gaan”

Wim de Craene

 

“Alleen Tim zei dat hij hoe langer hoe meer geloofde dat geluk niet zozeer gaat over krijgen wat je wil, maar over aanvaarden en loslaten wat je niet en nooit meer wilt, waardoor je jezelfd dan ook kan toestaan wat je blij maakt …” (uit “GEZIEN DE FEITEN” van Griet Op de Beeck)

22
poetRIE
0 Comments

20150325 – Nooit Nooit

20150325

Zeg nooit ‘Nooit’
Ik zeg nooit dit
Jij zegt nooit dat
Hij zegt nooit wat

Maar zeg vooral ‘nooit’
iets in andermans naam
en denk vooral ‘nooit’
dat je weet wat een ander denkt

Zeg nooit in mijn naam
wat je denkt dat ik denk
want ik denk waarschijnlijk iets anders.

1