POLLEN & SOKKEN
0 Comments

“Getuigenis Filip Peeters over seksueel misbruik op school is slechts tipje van ijsberg” (De Morgen van 27/11/2018)

“Getuigenis Filip Peeters over seksueel misbruik

op school is slechts tipje van ijsberg”

(De Morgen van 27/11/2018)

Op het einde van het artikel staat er:
Van nieuwe gevallen van seksueel misbruik door geestelijken heeft men ook binnen het katholiek onderwijs geen weet, zegt topman van Katholiek Onderwijs Vlaanderen Lieven Boeve. “Er zijn ook nog nauwelijks geestelijken die lesgeven. Als we nu klachten krijgen, zijn de verdachten andere leerkrachten en dan verwijzen we onmiddellijk door naar het gerecht.”

Ik neem nota van “de uitspraak” van de “topman van Katholiek Onderwijs Vlaanderen”. Mag ik daar dan uit concluderen dat “we niet doorverwijzen” naar het gerecht als het wèl om “geestelijken” gaat? En dat het “potje gedekt” blijft als er weer een of andere priester of pater zijn poten niet kan thuishouden?
Het is nu bij voorbeeld toch ook wel al lang heel stil rond de “Pedofiele bisschop Vangheluwe”. Die “heeft (nog steeds) recht op een pensioen van 2.800 euro” Netto ! Zie artikel “Misbruik in de Kerk” in De Morgen van 25/04/2015. “Netto” staat er ook nog bij.
Ja zeker, netto. Waarschijnlijk moeten we daar nu ook de indexopslag bijtellen. Niets aan de hand?
Ah nee, aangezien hij geen “andere leerkracht” is. Hij is maar een bisschop. En voor die “mensen” (“monsters”!!!) geldt “vergiffenis” boven “rechtvaardigheid”, “menselijkheid”, …

Artikel 10 van de Belgische Grondwet bepaalt:
“Er is in de Staat geen onderscheid van standen. De Belgen zijn gelijk voor de wet; zij alleen zijn tot de burgerlijke en militaire bedieningen benoembaar, behoudens de uitzonderingen die voor bijzondere gevallen door een wet kunnen worden gesteld. De gelijkheid van vrouwen en mannen is gewaarborgd.”
Maar dat Recht en Rechtvaardigheid in dit land niet voor iedereen gelijk zijn, zolang De Kerk “haar handje” boven haar “clan” houdt, dat weten “die Belgen” ondertussen ook wel.
Er zijn vast en zeker nog heel veel slachtoffers die daarom ook nog steeds zwijgen en in stilte trachten te vergeten wat er hen werd aangedaan. “Trachten”!
Zolang “Allle Belgen niet gelijk zijn voor de wet”, zal men ook nooit te weten komen hoeveel percenten er aan die “statistieken van misbruikte kinderen en jongeren” nog moeten toegevoegd worden en hoeveel adolescenten verder volwassen moeten worden met zo’n traumatische ervaring in hun rugzak.

Henri VANDENBERGHE

14