poetRIE
0 Comments

1968-1971 ??? de wereld een dansfeest

ergens in de jaren’60-’70 geschreven

de wereld een dansfeest

een hond in de duistere straat
blaffend om een beetje been
bedelend

een “rolling stone”
wendt zijn aandacht af
het spel begin
en heeft geen einde

de rollende steen

de wereld

rolt verder
tot hij niet meer kan

de hond
holt verder
er achteraan
zijn zwetende tong tot tegen

de wereld
een dansfeest

dansen
zolang de steen rolt
zolang de hond holt
achter de dirigent aan

de hond in de duistere straat
de steen is weg
alles vergaat
het spel zonder einde
is voor altijd gedaan

de dirigent
moet de maat slaan

de blaffende hond
uit de duistere straat
bedelt om een beetje been

0
poetRIE
0 Comments

jaren ’60 ??? Woordendans

ergens in de jaren ’60
in een klein geruit schriftje
formaat A7
met de hand geschreven
vond ik deze

Woordendans

1

in nietsdoen
zit niet veel meer
dan niets doen

zalig zijn zij
die niets doen
want zij zullen
niets misdoen

_______       _______       _______

2

waar woorden vliegen
daar ben ik liever stom
waar wijsheid wenselijk is
daar ben ik liever dom
_______       _______       _______

3

inspreek niet met woorden
maar weel met wolken
witte wolken
zwarte wolken
als et zonnig is
of storm

_______       _______       _______

4

het leven schuift als een donkere dag voorbij

_______       _______       _______

5

de zaal is leeg
want vol mensen
die daar zitten
te kijken naar een wit doek
met zwarte vlekken
of is het een zwart doek
met witte vlekken

_______       _______       _______

6

de wiebel-baren van de stormzee
op de golven zeen schip
geschommeld als een schreiend kind

een kind woest in de wieg
want het draagteen zware last
nu het moet leven
zo maar groeien
en dan volwassen zijn of doen

ernstig door het leven gaan
en er toch niet levend uitkomen

_______       _______       _______

7

de maan heeft een witte kroon
in de mist van de herfstavond

en er zijn nog heel wat
schrijfsels in dat schriftje
formaat A7
met ruitjes

0
De VILLE de BRUXELLES
0 Comments

SURVIVAL in SARAJEVO

SURVIVAL in SARAJEVO

Op 6 april 1992 begonnen de beschietingen van de Bosnische hoofdstad Sarajevo, het begin van een bloedige belegering die maar liefst 46 maanden zou duren. De beelden die we nu zien in Oekraïne – dode mensen op straat, burgers in schuilkelders of op de vlucht – doen sterk denken aan de oorlog in Bosnië.
In januari 1994 trad Luitenant-Generaal Francis Briquemont gedesillusioneerd af over de passiviteit en het onvermogen van de VN, waarbij hij zich beklaagde over de enorme kloof tussen de VN-resoluties, de (on)bereidheid om deze te handhaven en de ontoereikende middelen die aan de VN-commandanten ter beschikking werden gesteld. (F. Briquemont, “Do something, general” Icarus, 1998
Op 14 december 1995 werd het Verdrag van Dayton of de Akkoorden van Dayton (officieel: General Framework Agreement for Peace in Bosnia and Herzegovina) getekend, het vredesverdrag dat een einde maakte aan de Bosnische Burgeroorlog.

De grootste etnische zuivering voltrok zich in Srebrenica op 11 juli 1995.
Daar zijn door Bosnisch-Servische milities op één dag meer dan 8000 personen, voornamelijk mannen met als etnische achtergrond Bosniak, vermoord. Veel van de betrokkenen werden uiteindelijk berecht door het Joegoslavië-tribunaal. Het werd na de etnische zuiveringen in de Tweede Wereldoorlog als een van de gruwelijkste daden in Europa gezien.

LA BENEVOLENCIJA

Luc Van NOTEN en ikzelf trokken, “in naam en in opdracht” van de para-communale VZW “Jeugd in Brussel” van 7 tot 11 februari 1997 naar SARAJEVO om er, samen met die organisatie en het UPJB (Union des Progressistes Juifs de Belgique), een “Culturele Uitwisseling” tussen Brussel en Sarajevo op poten te zetten in de Stad BRUSSEL.
We zouden allerlei activiteiten organiseren rond een tentoonstelling van foto’s van

Edward Serotta.

Het buitengewone verhaal van een handvol Bosnische Joden en hun heldhaftige pogingen om hun vrienden en buren in Sarajevo te beschermen en te redden: Moslims, Serviërs en Kroaten.

Sarajevo

Op vrijdag 7 februari 1997 vertrokken we naar Sarajevo via Zürich en op dinsdag 11 vlogen we terug vanuit Sarajevo via Zagreb en Frankfurt. We beleefden er zeer leerzame dagen. Spijtig genoeg was ons verblijf er te kort om echt dieper in te gaan in onze contacten met de mensen van het plat gebombardeerde Sarajevo.

Maar we kregen er toen wel een resem lessen in Humanitas !!!

Ik hoop later eens een afzonderlijke blog te kunnen wijden aan ons verblijf in Sarajevo na die oorlog in Bosnië.
Maar ook aan de “perikelen” die we meemaakten toen we
die activiteiten rond Sarajevo wensten te organiseren bij de Ville de Bruxelles … omdat er ons allerlei “typisch Belgische/Brusselse obstakels” in de weg werden gelegd.

 

Ook toen dacht men dat zoiets in Europa niet meer zou gebeuren …
tot de Russische invasie van Oekraïne op 24 februari 2022, toen Rusland buurland Oekraïne binnenviel vanuit meerdere kanten in een grote escalatie van de Russisch-Oekraïense oorlog die eigenlijk sinds 2014 gaande is …

En EUROPA weet nog steeds niet hoe het met zulke onmenselijke toestanden moet mee omgaan …

sinds de Val van de Muur in 1989

 

0
De VILLE de BRUXELLES/POLLEN & SOKKEN
0 Comments

“De Macht van het Weigeren”

“De Macht van het Weigeren”

Die bedenking maakte ik me al toen ik nog aan de Ville de Bruxelles werkzaam was.

“Macht” bestaat in allerlei vormen, hoedanigheden en formaten. Afhankelijk van hun plek en hun functie in de hiërarchie hebben ook (lagere of gewone) ambtenaren, bedienden of werklui soms wel de neiging of de drang, om te tonen dat zij “meer Macht” hebben dan jij. Want zij kunnen je soms met plezier “iets weigeren”. Dat ze daartoe soms de regels aan hun wensen aanpassen of volgens de letter (à la lettre) doen respecteren is dan een handige tactiek.

Drie voorbeelden slechts
uit rijke gemeente- en stadsarchieven :

1-
Zo had onze buur de brute pech van met dat soort ambtenaren te maken te hebben toen hij een dakkapel wou bijbouwen aan het dak van zijn achtergevel. Geweigerd omdat hij zo zou kunnen binnenkijken bij de buren. Zijn repliek, dat er langs de achterkant van zijn huis helemaal geen buren zijn, werd meteen weerlegd door het argument dat die er nog zouden komen, want er is een bouwplan goedgekeurd, een project (van een bevriend Immo bedrijf /;-). Dat de bewoners van dat appartementsgebouw dan wèl zouden kunnen binnenkijken bij onze buur, was geen punt.

2-
Toen wij, begin jaren ’80, de plannen indienden om ons huis te verbouwen, waarvan het oudste notarisdocument dateert van 1772, werd ons project geweigerd door de bevoegde ambtenaar, die vond dat “dat gangske tussen uw huis an dat van de buur, dat wordt niet meer gedaan, hé, meneer”. Het zou ons duizenden franken hebben gekost om daarop in te gaan: de oorspronkelijke balken waren te kort en dus goed voor ’t stort; veel meer vierkants meters dakpannen; gedwongen muurovername van de buur; en wie weet wat er ons nog allemaal te wachten stond. In ieder geval: voor ons onbetaalbaar. Toen kwam er een ongelooflijk creatief compromis uit de bus: dakgoot doortrekken tot bij de buur en een deur onder die dakloze dakgoot …

3-
De jeugddienst beschikte toen over twee autobussen, waar zowel jong als oud gebruik van kon maken om uitstapjes te doen. Om leerlingen naar de gemeentescholen te brengen en af te halen werd een “bevriend” busbedrijf een jaarlijks contract gegund. Toen de schepen voor jeugd weigerde van een bus ter beschikking te stellen van een plaatselijke voetbalclub, was de schepen voor sport daar niet gelukkig mee, want hij had die gastjes beloofd dat zijn collega daar wel voor zou zorgen aangezien ze van dezelfde partij waren. Toen wij, animators van de jeugddienst vroegen om een sportzaal van de stad te mogen gebruiken voor een minivoetbal tornooi, werd ons de toegang tot die stedelijke infrastructuur geweigerd.
“Ik niet met uw bus? Dan jij niet in mijn sportzaal! Nah!!!”

 

1
You, YourSelf & RIE
0 Comments

PACT <=> HUMANITAS <=> LA BENEVOLENCIJA

PACT
<=>
HUMANITAS
<=>
LA BENEVOLENCIA

<=><=><=><=><=>

Op maandag 20 maart 2023 had ik genoegen om de lancering van PACT bij te wonen in Flagey.
PACT wil in het huidige gepolariseerde klimaat antwoorden geven door middel van vrij onderzoek en wetenschappelijk denken.


De Vrije Universiteit Brussel en curator Alicja Gescinska gaven er het langverwachte startschot voor de Caroline Pauwels Academy of Critical Thinking. PACT-curator, filosofe en opiniemaker Alicja Gescinska gaf in de legendarische Studio 4 van Flagey een lezing over haar nieuwste werk Humanitas, dat medio maart verschijnt. Twee kritische stemmen – Jonathan Holslag en Kathleen Van Den Daele – reageerden op de lezing van Gescinska. Studenten en het publiek in de bomvolle zaal mengden zich volop in het debat.


Wijlen rector Caroline Pauwels was de bedenker van PACT in 2018, toen het nog niet haar naam droeg. Kritisch denken was een permanente opdracht voor VUB-rector Caroline Pauwels (1964-2022). Kritisch denken gaat immers niet zonder slag of stoot, is nooit vanzelfsprekend en gaat altijd gepaard met nuance. En vooral met dialoog. Caroline Pauwels heeft zich enorm ingezet om die dialoog met de samenleving naar een hoger niveau te tillen. Het is die interactie met studenten, met wetenschappers en met de bredere samenleving die de Caroline Pauwels Academie voor Kritisch Denken wil voortzetten.

VUB-rector Jan Danckaert was dankbaar dat de Caroline Pauwels Academy of Critical Thinking met zoveel enthousiasme van start ging. “Met PACT willen we het DNA van onze universiteit zo ver mogelijk verspreiden, we willen kritisch denken als methode breed uitdragen door avonden als deze te organiseren waar kritisch denken een podium krijgt.”


Het curatorschap van PACT is in handen van Alicja Gescinska, filosofe met Poolse roots. Tijdens de lancering van PACT introduceerde zij haar nieuwste boek Humanitas – Een vergeten ideaal. Alicja Gescinska pleit voor een herwaardering van humanitas, van universele menselijke verbondenheid en verantwoordelijkheid, als antwoord op de malaise van onze tijd.

“Humanitas betekent ‘een mededogend mens zijn’: de levenshouding die gekenmerkt wordt door een bewustzijn van de eigen kracht en de daaruit voortvloeiende morele verantwoordelijkheid jegens anderen, en die zich vertaalt in een houding van bescheidenheid, hulpvaardigheid, edelmoedigheid en vriendelijkheid. Humanitas betekent welwillend en betrokken zijn in je houding tegenover je medemens.”


De lezing van Alicja Gescinska werd gevolgd door een repliek van VUB-hoogleraar Internationale Betrekkingen Jonathan Holslag. Hij benadrukte het belang om de nieuwe generatie studenten op te leiden tot kritisch denkende wereldburgers. Kathleen Van Den Daele gaf een tweede repliek. Zij is algemeen coördinator van LEVL, een onafhankelijke participatieorganisatie en opvolger van het Minderhedenforum. LEVL streeft naar een inclusieve samenleving, vrij van racisme en discriminatie. “De strijd tegen discriminatie en racisme is een strijd van ons allemaal.”

HUMANITAS

 
Bij de lectuur van Alicja’s essay moest ik spontaan denken aan 

LA BENEVOLENCIJA

Luc Van NOTEN en ikzelf trokken, “in naam en in opdracht” van de para-communale VZW “Jeugd in Brussel” van 7 tot 11 februari 1997 naar SARAJEVO om er, samen met die organisatie en het UPJB (Union des Progressistes Juifs de Belgique), een “Culturele Uitwisseling” tussen Brussel en Sarajevo op poten te zetten in de Stad BRUSSEL.
We zouden allerlei activiteiten organiseren rond een tentoonstelling van foto’s van

Edward Serotta.

 
Het buitengewone verhaal van een handvol Bosnische Joden en hun heldhaftige pogingen om hun vrienden en buren in Sarajevo te beschermen en te redden: Moslims, Serviërs en Kroaten.

Sarajevo

Op vrijdag 7 februari 1997 vertrokken we naar Sarajevo via Zürich en op dinsdag 11 vlogen we terug vanuit Sarajevo via Zagreb en Frankfurt. We beleefden er zeer leerzame dagen. Spijtig genoeg was ons verblijf er te kort om echt dieper in te gaan in onze contacten met de mensen van het plat gebombardeerde Sarajevo.

Maar we kregen er toen wel een resem

Lessen in Humanitas !!!

Ik hoop later eens een afzonderlijke blog te kunnen wijden aan ons verblijf in Sarajevo na die oorlog in Bosnië.
Maar ook aan de “perikelen” die we meemaakten toen we 
die activiteiten rond Sarajevo wensten te organiseren … omdat er ons allerlei “typisch Belgische obstakels” in de weg werden gelegd.

 

7
You, YourSelf & RIE
1 Comment

#itsme

#itsme ?

#itsyou ?

“how are you ?”

#MeToo ?

Ik ben geboren in 1947
heb leren typen met een oude typemachine
heb nooit les gekregen over informatica
heb heel veel te danken aan mijn petekind :
hij helpt me om “mee te zijn met mijn tijd”
die absoluut geen rekening meer houdt met De Mensen
die niet van de “online generatie” zijn
maar die Mensen mogen/moeten evenzeer (veel te veel) belastingen betalen
en dat is een hele brok van hun pensioen(tje) …!!!…
Een computer had ik al lang …
maar onlangs moest ik ook nog zo’n ID-kaartlezer kopen
om op de hoogte te zijn van mijn administratieve documenten
die een of ander Ministerie mij wil doen lezen
en ze met de post versturen doen ze niet meer
(ik denk dat ze Bpost ook zelf niet meer betrouwen)
Maar ik geraak niet in Mijn itsme …
Is dit een “straf”?
omdat ik een bankrekening heb bij “de verkeerde bank” …???…
Hoe of waarom heb ik die Straf dan verdiend?
Ik die al 76 jaar àltijd met àlles “in orde” ben geweest.
Alles moet nu online :
– afspraak met de bank
– afspraak met de dokter
– resultaten van bloedonderzoek
– en de dokters”briefjes”
– documenten bij de apotheek
… … …
Alles moet met de computer, de tablet, de smartphone, …
en met QR-codes of andere digitale scanner systemen …
Toestanden …!!!…
GEVOLGEN …
Mensen worden bang om nog tegen elkaar te spreken !
We worden meer en meer “ontmenselijkt”.
Daardoor zijn veel “transacties” agressief geworden
want “Mensen” ontmoeten geen “Mensen” meer …
alleen als het echt niet anders kan.
Een van mijn vrienden, die nog een oude gsm heeft,
zei onlangs nog : “Si ils continuent comme ça, je vais mourir de soif”
Er is wel één Groot Voordeel :
#MeToo zal online wel minder voorkomen
dan in de kantoren van de administraties
en in kerken en abdijen
Maar voor de rest …
werd àlles alleen maar moeilijker gemaakt.
Mijn Gedacht
3
POLLEN & SOKKEN
1 Comment

Vic ANCIAUX (1931-2023)

Victor (Vic) J.Fr. ANCIAUX

(Boechout, 24 december 1931Jette, 24 februari 2023)
was een Belgisch Vlaams-nationalistisch politicus voor de Volksunie.
zo begint het op Wikipedia

en dan volgt zijn indrukwekkend politiek parcours :

Functies
1965 – 1995 Volksvertegenwoordiger
1971 – 1980 Lid Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap
1975 – 1977 Fractievoorzitter Kamer van volksvertegenwoordigers
1977 – 1979 Staatssecretaris voor Vlaamse Cultuuren Brusselse zaken
1979 Fractievoorzitter Kamer van volksvertegenwoordigers
1979 – 1986 Partijvoorzitter Volksunie
1980 – 1995 Lid Vlaamse Raad[1]
1989 Lid Raad van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
1989 Lid Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie
1989 – 1995 Brussels staatssecretaris voor
Buitenlandse Zaken[2]
1995 – 1997 Brussels staatssecretaris voor
Wetenschappelijk onderzoek en
Energie[3]

Mijn meer persoonlijke herinneringen aan Vic
geven een beeld van een fijne, respectvolle Mens

Op 1 augustus 1975 werd ik aangeworven aan de Jeugddienst van de Stad Brussel …

Op 12 oktober 1988 werd ik, zonder overleg, op basis van een beslissing van het College van Burgemeester en Schepenen van de Stad Brussel dd 7 oktober 1988, “overgeplaatst” van de Jeugddienst naar de Dienst Schone Kunsten en Cultuur

(de volledige tekst bevindt zich in het koningsblauw onderaan)

Daar de verantwoordelijke van de Dienst Cultuur zogezegd niet op de hoogte was van die beslissing, had ze er niet beter op gevonden dan mij gedurende veertien dagen “van wacht” te zetten bij een tentoonstelling in het stadhuis, omdat Yvette, bijgenaamd “Madame Chapeau”, die deze zware taak gewoonlijk op zich nam, toen juist met verlof was. Die taak bestond er onder andere in om aan de (weinige) bezoekers duidelijk te maken dat zij, en/of hun kinderen, met hun vingers van de schilderijen moesten af blijven. Ik kreeg ook zo’n rood plastieken apparaatje met een wit knopje ter beschikking waarmee ik het aantal bezoekers moest tellen en per dag doorgeven aan de dienst.

Op een van die dagen dat ik daar weer rustig op mijn stoel zat te wachten en te kijken of er iemand de tentoonstelling bezocht, kwam Meneer Vic Anciaux, toenmalig gemeenteraadslid van de Stad Brussel, eens kijken wat er werd tentoon gesteld. Vic kwam onmiddellijk naar me toe: “Wel RIEke, hoe komt het dat jij hier zit?”. Na tien jaar BROSELLA Folk georganiseerd te hebben, vanuit mijn functie als animator van de Jeugddienst, was ik niet enkel die ambtenaar met stamnummer 12.226, maar ook “RIEke van Brosella” geworden … voor sommigen althans.
Vic wist zich maar moeilijk een houding te geven toen ik zei “Oh, Meneer Anciaux, ze hebben mij vergeten te zeggen of ik het knopje twee keer moest indrukken voor een gemeenteraadslid die de tentoonstelling komt bezoeken.” Hij werd er stil van. Zijn verbazing over het gebrek aan respect dat men jegens mij had getoond was te groot. Nadat ik ook nog toevoegde “Ik ben gaan werken om mijn ouders te helpen om mijn studies te betalen en mijn moeder ging kuisen bij de dokter rechtover bij ons thuis. Zo zie je maar wat de Stad Brussel doet met een Nederlandstalige Universitair” stapte hij resoluut richting gemeenteraadszaal want hij vond geen woorden om te reageren op mijn cynische opmerkingen. Maar zijn blik verraadde dat hij last had met die onrechtvaardigheid waar hij zelf niet veel kon aan doen …

Al waren we het niet altijd eens …
of … misschien juist daarom …
ik koester die respectvolle relatie …
die vriendschappelijke bejegeningen …
met Meneer Vic Anciaux

Vooral over taalkwesties en over spirituele onderwerpen (ècht niet bedoeld als woordspeling op de Spirit van na de Volksunie /;-) waren we duidelijk een andere visie toegedaan …

Zo herinner ik mij een gesprek bij de caricollenkraam van Dikke Martine, aan het Sint-Katelijneplein.
Ik woonde toen in “Nolsegem”, zoals wij Schaarbeek noemden toen Roger Nols er burgemeester was en “le guichet pour les Flamands, c’est au fond du couloir”. Vic heeft destijds heel wat acties gevoerd tegen die burgemeester.
We hadden het bij die caricollenkraam over het feit dat ik vond dat de Volksunie nogal wat Vlaamse Brusselaars bang had gemaakt met hun mooie woorden. Nadat je “voor honderd frank wulken” had besteld, of om een “broodje tartaar” vroeg in de buurt van “De Kristallen Bol”, zoals “De Markten” toen nog heette, kreeg je altijd wel een reactie als “Qu’est-ce qu’il dit?” Nadien kozen heel wat Vlaamse Brusselaars voor het Frans, toen ze een voertaal moesten kiezen op hun identiteitskaart.
Vic luisterde. Aandachtig. En meestal zonder onmiddellijke tegenspraak …
Maar ik weet zeker dat heel wat dergelijke gesprekken met mensen die het met hem niet eens waren, altijd zijn persoonlijke visie over die typisch Belgische/Brusselse taalkwesties hebben gevoed en bijgestuurd. Al was hij zelf altijd zeer hoffelijk, waarschijnlijk is hij nooit gelukkig geweest over de “taalhoffelijkheid”, een van die naïeve “regeltjes” in pogingen om naar oplossingen te zoeken van iets dat mijns inziens nooit opgelost zal kunnen worden: het zit in de DNA van België, Vic …

“Het is erg hé, maar we kunnen er niets aan doen” … of toch …???…
Rust jij nu maar, Vic …!!!…
Jij hebt (meer dan) je deel gedaan …

DankUwelllMersie!!!
Vic
voor wie je was
en wat je hebt bijgebracht
aan de maatschappij in het algemeen
en aan Brussel in het bijzonder.

En …
Dikke Beize van
RIEke van MIEke

_______       _______       _______       _______       _______       _______       _______

Ville de Bruxelles
Décision du Collège du 07-10-1988:

  1. “d’autoriser le transfert du Brosella Folk-Jazz dans le cadre des animations d’été qui ressortissent de l’Echevin des Beaux-Arts”
  2. “de charger les Services de l’Echevin des Beaux-Arts de l’organisation du Brosella”
  3. “de détacher du Service de la Jeunesse pour une période indéterminée, le fonctionnaire chargé de l’organisation du Brosella”
  4. “de le mettre à la disposition de l’Echevin des Beaux-Arts en vue de l’organisation du Brosella et d’autres animations ou activités relevant de l’Echevinat des Beaux-Arts”
  5. “d’autoriser le transfert des sommes annuelles nécessaires pour le paiement du traitement du fonctionnaire de l’article n° 7611/111/01/558 ‘Service de la Jeunesse – Traitements et Salaires’ sur l’article approprié du Service des Beaux-Arts et Affaires Culturelles”
  6. “d’autoriser le transfert des sommes qui seront proposés pour le Brosella 1989 et après approbation du budget, des articles du Service Jeunesse sur les articles appropriés du Service des Beaux-Arts et des Affaires Culturelles”
  7. “d’autoriser le Service des Beaux-Arts et des Affaires Culturelles à assurer la gestion du pavillon sanitaire du Parc d’Osseghem qui pourrait, comme ce fut déjà le cas en 1988 être utilisé pour d’autres manifestations du Festival d’Eté de Bruxelles”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

11
BROSELLA/poetRIE/You, YourSelf & RIE
0 Comments

20230103 ternauwernood … voor TOOTS

ternauwernood

de laatste noot

2023 0103

over het jaar 2022


© Michel Binstok

honderdjarige harmonicavriend
Lieve TOOTS

2022 was jouw jaar

de laatste noten
van dat feestelijk jaar
klonken kleurrijk en klaar

weinigen geloofden
dat het nog goed zou komen

want er had wat meer en beter
over gecommuniceerd moeten
mogen kunnen worden

maar toch werd dat honderdjarige feest
van onze goeie ouwe harmonicavriend
een succes

al was het maar voor mij persoonlijk :
dat ik in de tentoonstelling in het KBR
bezoekers mocht begeleiden in het dialect
dat wij samen gebruikten telkens we mekaar zagen
of elke keer we mekaar aan de telefoon hadden
bracht me telkens weer terug naar een of ander
schoon moment dat ik met jou mocht meemaken
van in 1986 …
toen je aanvaardde om “Peiter te zaain”
van het festival BROSELLA Folk & Jazz
tot je ons allemaal hebt verlaten …
op 22 augustus 2016

we zullen je nu opnieuw met rust laten
Goede Vriend, Gentle Baron, TOOTS THIELEMANS


© Jempi Samyn
7 oktober 2008
Koninklijk Conservatorium Brussel

0
BROSELLA
0 Comments

Een BESCHERMDE MERKNAAM “BROSELLA”

De beschermde merknaam

“BROSELLA”

het Festival en de Taverne

Het was in het jaar 2004 van onze tijdrekening/jaartelling.

De Brasserie of Taverne BROSELLA, aan het Martelarenplein, gebruikt sindsdien de “beschermde naam” van een organisatie die al sinds 1977 culturele activiteiten organiseert en sinds 1986 dankzij de vrijwilligers van de VZW “De Vrienden Van Brosella” en de ASBL “Les Amis De Brosella”, die datzelfde jaar, maar wel iets vroeger dan de Brasserie de naam liet beschermen …
Dat deze drank- en eetgelegenheid en de Brouwerij Haecht de naam BROSELLA toch gekozen hebben, terwijl ze goed wisten dat het BROSELLA Festival al lang bestond, aangezien ze er frisdranken en wijnen leverden, is dus niet correct.
Het getuigt niet van veel respect.

Ze konden natuurlijk niet weten dat de naam beschermd was …
maar hoe dan ook, gaat het hier eigenlijk om  “illegaal gebruik van een beschermde merknaam !”

Maar wat doe je daaraan ?
Als je de middelen niet hebt om een wettelijke procedure in gang te steken.
Waarvan je niet weet hoelang ze zal duren en hoeveel ze je zal kosten …

In 1977 werd het eerste festival BROSELLA Folk & Jazz georganiseerd in het Groentheater in het Ossegempark (aan het Atomium) te Laken. Ondertussen telt dit gratis festival jaarlijks (afhankelijk van de weersomstandigheden) tussen de 20.000 en 30.000 bezoekers

In 1993 organiseerde BROSELLA de eerste BROSELLA GUITAR SHOW. Dit groeide uit tot een jaarlijks evenement voor luthiers, instrumentenbouwers en verzamelaars van allerlei snaarinstrumenten. De BROSELLA GUITAR FAIR (zoals het later genoemd werd) deed jaarlijks op de derde zondag van oktober haar deuren open … Maar het “Internet killed the guitar fairs”

In 1994 organiseerde BROSELLA de eerste DJANGOFOLLLIES, die gedurende jaren uitgroeiden tot een festival dat plaats greep in een dertigtal verschillende locaties over het hele land: zowel in BRUSSEL als in VLAANDEREN als in WALLONIË.ALLEMAAL NIKS TE MAKEN MET EEN BRASSERIE DUS !!!

De originele uitbater had beloofd van de naam van het etablissement te veranderen, maar ondertussen werd de zaak overgenomen en doet men rustig verder !
Dit leidt nog steeds tot verwarring !!!
BROSELLA IS GEEN TAVERNE waar ’s vrijdags vrijgezellenavonden worden georganiseerd …

2