POLLEN & SOKKEN
0 Comments

WAAROM HET ALTIJD MOEILIJK IS OM GELD IN TE ZAMELEN …

voor het Goede Doel …

zelfs nu dat gebeurt ten voordele van die fantastische (ver)zorgende personeelsleden van ziekenhuizen en woonzorgcentra die zich nu, in deze coronacrisis, nog veel meer dan voordien (moeten) inzetten voor het welzijn van de bevolking …
wringt het bij mij om GIFTEN te doen aan allerlei instellingen die door de hele maatschappij sowieso voldoende middelen zouden moeten krijgen om efficiënt te kunnen functioneren.

Même si maintenant la situation est particulière,
je me pose à chaque fois la question :
“est-ce que nous devrions “mendier” pour recevoir des DONS
(pour plein de bonnes causes) en général,
si notre pays était géré par UN (seul) gouvernement
qui n’avait pas déjà diminué les budgets
sociaux, santé, enseignement et culture pendant des années”?  

Même pour sauver des banques
on demande aux contribuables de faire des DONS … 

Et pendant ce temps là …
ces banques continuent à verser des dividendes à leurs actionnaires …
Et pendant ce temps là
ces banques licencient du personnel à qui on vient également demander
de faire des DONS pour des bonnes causes.
Un C4 comme “don” ce n’est quand même pas mal, non ?

In deze coronatijden vliegen de vragen om GIFTEN ons dan ook om de oren
en niet alleen voor het personeel van hospitalen en rusthuizen !

Ondertussen vraagt men ook aan onze Kunstenaars,
die anders al dikwijls voor “een aalmoes” moeten optreden,
om “vanuit hun kot” met gulle creativiteit, Schoonheid naar Belgische woonkamers rond te sturen, om onze moed en onze wijsheid op peil te houden om “in ons kot” te blijven.

Peter Hertmans verwoordde het ergens ongeveer zo :
“… en dan mogen muzikanten, die anders in de categorie ‘schooiers’ en ‘profieurs’ gerangschikt worden, gratis komen opdraven, voor het Goede Doel …”

Stefaan Degand (in een interview in De Standaard van 25 april 2020) :
‘Ik ben tegen initiatieven als De Warmste Week, ik ben gewoon voor een warme samenleving. Er moet vooral iets veranderen aan het beleid’

En er zijn meer voorbeelden te vinden van artiesten die met een Groot Hart, ondanks hun Lege Portemonnaie een “benefiet” optreden geven.

Et pendant ce temps là …
dans notre petit pays “riche” (en gouvernements),
une trentaine de (familles) milliardaires planquent leurs “profits”
dans des paradis lointains et nos ministres … ??? …
“rien d’illégal”

Maar “ethisch” ? “menselijk” ?
Om de poen
is het te doen
!!!

1
POLLEN & SOKKEN
0 Comments

Être traité de raciste par des racistes

Je moest eens weten hoe dikwijls ik werd uitgescholden voor racist …
niet enkel door “nieuwe Brusselse Kette” …
maar vooral door De Kameraden, De Linkse Rakkers …
gewoon, omdat ik zei dat het probleem van sommige Marokkaanse Macho’s in sommige Brusselse buurten aangepakt moest worden.
Zelfs Mijn Beste Vriend, Marc Bens, heb ik moeten overtuigen
dat het vanuit zijn Meise gemakkelijk was om met “Touche Pas A Mon Pot” stickers rond te leuren …
(vanuit Grimbergen ook trouwens … /;-) … 

* * * * * * *

“Zo Werkt Dat Niet !”

Op 26 februari 1998 mocht ik in Rotterdam
voor het “Symposium Stichting Jongerenwerk Zuid
een spreekbeurt brengen met de enigmatische titel “Zo Werkt Dat Niet !”.
Hoe de Ville de Bruxelles dat toen heeft toegestaan …???…
is eigenlijk al een verhaal op zich …
waar “racisme” ook wel mee te maken had.
Nadat de verantwoordelijke van de straathoekwerkers uit Rotterdam in de krant gelezen had dat er in Brussel jongerenrellen waren geweest nam ze contact via een Europees socialist, die dan contact nam met een Vlaamse Socialist van de PS-SP.A meerderheid van de Stad Brussel om te vragen of er “iemand” uit Brussel kon gaan vertellen wat de hoofdstad van België, Vlaanderen, Europa zoal deed om de “integratie” te bevorderen … (In Rotterdam weten ze uiteraard niet dat de wijk Kuregem in Anderlecht geen deel uitmaakt van Brussel Stad.)

Op dat ogenblik was ik zelf het “slachtoffer” van discriminatie :
racisme stijl “Ville de BXL” :
de schepen voor Jeugd,  Marion Lemesre had me “dans le placard” gestopt in de plaats van me (zoals twee jaar voordien beloofd) tot Directeur du Service Jeunesse te benoemen (ik beschikte nochtans over alle nodige diploma’s en brevetten) (en al had ik dan nog voetbal gespeeld bij RSCAnderlecht, volleybal bij Racing White, toneel bij de Toneel Vrienden van Evere, enz… allemaal ervaringen die pluspunten hadden kunnen zijn voor een leidende functie aan een Jeugddienst).
Daar waren 2 redenen voor te vinden :
1- on ne peut tout de même pas nommer un Flamand à la tête du Service Jeunesse
2- er moest een postje cadeau gedaan worden aan “un membre fidèle, militant du parti” (toen was dat de MR, op dat ogenblik nog steeds “getrouwd” met de FDF)
Misschien toch 3 redenen ??? :
3- trop Franc et trop Libre … /;-) … 

Onze PS-SP.A “Kameraad”, Rohnny Buyens, kwam me dus “op zijn sloefen” vragen of ik dat zou willen doen, in Rotterdam spreken over het straathoekwerk in Brussel.
Ik aanvaardde, maar wel op één voorwaarde: geld moest ik er niet voor hebben (“poen pakken” is nooit mijn sterkste kant geweest), maar ik eiste dat de verantwoordelijke uit Rotterdam een brief zou richten aan de Burgemeester van de Stad Brussel (toen was dat François Xavier de Donnéa) waarin ze mij persoonlijk zou uitnodigen …
Onze “Kameraad” was er niet gerust in, want “wat, als ik, gezien mijn situatie ‘dans le placard’, daar geen toelating voor kreeg ?”
Waarop ik antwoordde: “Als ik verlof neem, dan ben ik toch vrij van te gaan waar ik wil ? Maar zonder die brief ga ik nergens naartoe !”
En zo geschiedde: de brief kwam goed op tijd aan op het kabinet van de burgemeester, bleef dan een tijdje “hangen” op het kabinet van de schepen, om krak op de dag en op het uur dat ik al in Rotterdam moest zijn – toeval bestaat niet – op de Jeugddienst aan te komen. De collega die hem in ontvangst had genomen, was ook niet van gisteren en toen ze die brief aan de secretaresse van de Jeugddienst overhandigde voegde ze eraan toe: “Henri is al weg zeker ?”
We waren inderdaad al weg: onze PS-SP.A Kameraad, animateur jeunesse “Jimmy” (alias Mohamed Kdad) en ikzelf.
We hebben er fijne herinneringen aan over gehouden: het symposium (de tekst van mijn spreekbeurt in bijlage), het bezoek aan een “gevaarlijke” buurt, de overnachting in een flat van een medewerker van de organisatie, … allemaal zeer leerzaam. We moesten toegeven dat we in Brussel nooit zo bang waren geweest als in de duistere wijk van Rotterdam.

* * * * * * *

Tuchtprocedure wegens “racisme”

Op 9 oktober 2003 moest ik voor een “tuchtprocedure” verschijnen op het Collège de la Ville de Bruxelles: “pour racisme” …
omdat ik in een Franse Colère was geschoten tegenover een collega van Marokkaanse origine (in ’t Nederlands zou ze ’t toch niet verstaan hebben /;-).
Mevrouw de Schepen Faouzia Hariche was er trouwens van overtuigd “que tous les Flamands sont des racistes”
(
pardon ? c’est qui le/s raciste/s ?)
De Burgemeester, Onze Kameraad Freddy Thielemans, had haar kunnen duidelijk maken dat ze zich vergiste en dat ze dat beter niet zou doen … maar dat gebeurde niet (waarom niet ? ik heb daar zo mijn gedacht over,
maar dat is nooit duidelijk uitgesproken geweest) !!!

Wat was de aanleiding tot die “tuchtprocedure” ?

Geloof het of niet …
De “struikelblok” was de verdeling van circustickets (I mean it !!!) voor de “Huizen voor het Kind”, vroor 6 à 12 jarigen dus.
De feiten :
Op 23 oktober 2002 had ik 200 tickets gekregen om naar het Cirque Bouglionne te gaan. De Conseiller à la Jeunesse gaf ze me met de klaar en duidelijke boodschap : “à distibuer dans les Maisons des Enfants” (verder MdE). Aangezien er 10 (zogezegd tweetalige) “Huizen voor het Kind” (MdE) waren, verspreid over het hele grondgebied van Brussel Stad (Centrum, Laken, Neder-Over-Heembeek en Haren), betekende dat dus dat ik elk MdE 20 tickets cadeau kon geven. De dag zelf had ik ze uitgedeeld, zodat de animators zich konden organiseren.
’s Anderendaags – 24 oktober 2002 – werd ik door een collega van Marokkaanse origine op zo’n brutale manier aangepakt (ze stond daar in wat ik “de schoonmoeder houding” noemde: vuisten in de lenden, norse blik en brulpartij, …), “parce qu’elle n’avait pas reçu de tickets pour ses adolescents des Maisons de Jeunes“, zo luid, zo agressief, dat ik er niet rustig en bedaard kon op reageren. Ik brulde terug ! Fout !! Zoals ik dat tegenover om het even wie zou doen die mij op dergelijke toon zou aanspreken: wit, bruin of zwart, allemaal gelijk ! Maar … omdat ik zelf vond dat ik een beetje hard van stapel was gelopen, wou ik mij ’s anderendaags verontschuldigen. Weer Fout !!! “Trop tard, la plainte est partie vers madame l’échevine” antwoordde een Franstalige collega van Belgische origine, die eigenlijk met de zaak niets te maken had. Mijn verontschuldigingen waren niet welkom: ik moest en zou “gestraft” worden !
Per AANGETEKEND schrijven MET ONTVANGSTBEWIJS werd me meegedeeld dat het College, in zitting vna 12 juni 2003, besloten had een tuchtprocedure te mijnen laste in te stellen.
De feiten die mij verweten werden :
“Tekortkomingen aan de beroepsplichten en meer bepaald de ambtsuitoefening op een loyale en integere wijze door verbale agressie op 24 oktober 2002 ten opzichte van een collega”
.
De namen van

En wat nu ?

Ik vroeg aan de Stadssecretaris wat ik moest doen, want ik had nog nooit een “tuchtprocedure” aan mijn been gehad. Hij raadde me aan om niet te reageren: “Ce sera juste pour te donner un blâme”. Ik antwoordde dat ik het helemaal niet zag zitten dat een “verwittiging” mijn persoonlijk dossier zou “bezoedelen”; dat ik ook niet vroeg om een “bijzondere vermelding” in mijn dossier, voor al hetgeen ik allemaal had gedaan om vele allochtonen op het grondgebied van Brussel te helpen om hun weg te vinden in de ingewikkelde maatschappij waarin zij moesten opgroeien. Dan raadde hij me aan om contact te nemen met het syndicaat.
Syndicaat ?
Ik schoot in een lach, want ik zag het niet zitten om contact te nemen met een syndicaal afgevaardigde de sowieso de schepen haar gelijk zou geven.

Er stond niets anders op dan een advocaat onder de arm te nemen. Maar ook daar had ik geen enkele ervaring mee. Ik deed dan ook “een ronde”, nam afspraken met vijf advocaten en legde “mijn probleem” voor met de volgende vragen : “Meester, Wat kan ik doen ? Hoe zou u dit aanpakken ?” en “Wat zou mij dat kosten ?”
Elk advocatenkantoor was op de hoogte dat ik “een ronde” deed en hen pas achteraf finaal zou laten weten met welke raadgever ik de procedure zou “doorstaan”. Een van hen liet me weten dat een tuchtprocedure tegen de Stad Brussel altijd moeilijk lag, omdat ze nooit ingingen op de vraag om het personeelsstatuut te bezorgen. Ik heb dan met plezier dat statuut zelf aangevragd aan de personeelsdienst en het naar dat advocatenkantoor gestuurd. Nochtans koos ik voor een andere raadsman:
Meester Jan GHYSELS.
Aan wie ik ook nog de volgende mededeling meegegeven had: “We mogen vooral niet ‘winnen’ tegen de Stad Brussel, want dan ‘pakken’ ze mij later nog wel eens op een andere manier. Ik wil een ‘matche nul’ bereieken. De Schepen moet die klacht gewoon ‘nietig’ verklaren”.

Ik nam ook nog contact op met onze toen onlangs gepensioneerde Directeur-Generaal en vertelde hem dat ik “op het college most ‘verschijnen’ voor racisme”. Zijn antwoord was kort en snel: “Je t’enverrai une lettre que tu pourras utiliser à tous les niveaux nécessaires pour ta défense. Tu pourras également compter sur moi, si il faut ’témoigner’. Mais alors, pas au Collège de la Ville de Bruxelles, mais là où des plaintes pour racisme devraient être traîtées: le Parquet.”

Deze brief bezorgde ik dan aan mijn advocaat, samen met een ander document: het verslag van dat incident met die collega die geen Nederlands wou leren/kennen.




Het “Proces” :

Voor de rest verliep die hele “Tuchtprocedure” als een slecht geregisseerd toneelstuk. Ik betrad de collegezaal achter mijn advocaat en moest op een bank achter hem gaan zitten. De Burgemeester keek nogal verrast naar Meester Jan Ghysels, met de woorden: “Dag Meester, kennen wij mekaar ?”
Waarop deze antwoordde: “We hebben inderdaad al eens tegenover elkaar gestaan”. (Ik wist daar niets van, maar dat was wel een mooie “entrée”). Maar mijn advocaat liet zich – uiteraard – niet uit zijn lood slagen.
Hij wees erop dat …
1) de tuchtvervolging feitelijk verjaard was, aangezien het College mij meer dan zes maand na de feiten pas heeft opgeroepen …
2) het tuchtdossier onvolledig is, omdat de twee personen die de feiten ter kennis hebben gebracht van mevrouw de schepen F. HARICHE en de heer directeur-generaal G. VAN BIESEN, met name mevrouw S. AOUFI en mevrouw C. DEDYE, zelf niet werden ondervraagd
3) de opbouw van het dossier tendentieus en niet-objectief is: de klacht werd eigenlijk niet opgesteld door mevrouw AOUFI, die de “feiten” zouheben ondergaan, maar door mevrouw DEDYE, van wie men weet dat ze er bliojkbaar plezier in heeft om “concluant” (zo noemen ze mij dan /;-) te kleineren omwille van zijn moedertaal, het Nederlands.
(Mme Dedye – ja, dedie /;-) – waar ik eerder al verschillende “aanvaringen” mee had gehad, omdat zij vond dat zij niet tweetalig hoefde te zijn: “Je n’ai pas envie de comprendre le Flamand aujourd’hui !”)
Dergelijke uitspraken (zoals ook nog, bij voorbeeld: “D’ailleurs ça n’est pas une langue, mais une maladie de la gorge” of “pas une langue, mais un vomi”, of nog “on parle comme ça en Afrique-du-Sud” en dergelijke meer) waren destijds echt niet uitzonderlijk aan de Ville de Bruxelles.
Ik hoop dat dit ondertussen al wat gebeterd is.

Na de “hoorzitting” vlogen we buiten want dan volgde de “deliberatie” door de dames en heren van het College. Volgens de juriste van de Dienst Protocol van de Stad Brussel duurde die procedure nooit zo lang. Ik vroeg haar dus of dat een goed of een slecht teken was. Maar dat kon ze me niet zeggen. Het was dus wel even in spanning wachten op de mondelinge uitspraak, die dan later zou bevestigd worden in de …

Conclusie :
15.10.2003 AANGETEKEND MET ONTVANGSTBEWIJS

“Op 9 oktober ll. werd U bijgestaan door uw raadsman, door het College gehoord i.v.m. een tegen U ingestelde tuchtprocedure.
“Na grondig onderzoek van het dossier en uw verdedigingsargumenten heeft het College beslist dat er U geen tuchtsanctie dient opgemegd te worden.”

Prettig addendum :

Na de “deliberatie” kwam de heer schepen B. DE LILLE als eerste buiten om mij/ons te melden dat mevrouw de schepen de klacht had ingetrokken, maar “dat ik daar toch niet teveel ‘ruchtbaarheid’ mocht aan geven” … /;-) … Daarna gingen alle aanwezige dames en heren schepenen alsook de heer burgemeester me/ons “straal” voorbij.
Ik trachtte ze in de ogen te kijken, maar ze hadden allemaal de neiging om naar de veters aan hun schoenen te zoeken.

PS :

Eind 2002 heb ik nog een mooie wenskaartje mogen ontvangen :
“Souad (= mevrouw AOUFI), Amin et Mehdi te présentent leurs ‘Meilleurs voeux’ et te souhaiten une Merveilleuse et Bonne Année 2003” …
Comme quoi …

* * * * * * *

En zo zou ik nog heel lang kunnen doorgaan …
maar ik wil daar niemand verder mee “ambeteren”.

* * * * * * *

Etre traité de raciste par des racistes

terwijl je gedurende een hele loopbaan
hebt gewerkt om jongeren juist te leren
dat discriminatie niet aanvaardbaar is …
dat komt heel hard aan !
dat laat diepe littekens achter !!!

11
BROSELLA
0 Comments

1981 – Brosella-E.B.U.-Folkfestival : 10, 11, 12 juli 1981

Brosella Folk werd via de BRT door de E.B.U. = European Broadcasting Union – gekozen tot gastfestival voor de tweede uitgave van het EBU Folk Festival. Een week later op zondag vindt de eerste Brosella Jazz plaats.

In 1981 werd het festival uitverkoren door de European Broadcasting Union als stek voor het jaarlijks EBU Folkfestival: groepen uit Europese landen werden door de toenmalige BRT opgenomen voor verschillende radiostations.

Het programma van het Brosella EBU Folk Festival

vrijdag 10 juli 1981

FIEDEL MICHEL (Germany: radio NDR)
Thomas Kagermann: multi-instrumentalist (a.o. German bagpipe); Michael Kranke: guitar, bouzouki, …; Moni Maria Domin: guitar, hackbrett; Martin Hannemann: harmonium, guitar, …
E SAQUANT BEYAUS (Belgium)
Christian Bail: guitar, mandolin, vocals; Francis Van Coppenolle: accordion, violin; Jean-Marie Van Coppenolle: accordion, bagpipe, vocals.
ARISTIDE PADYGROS (Suisse: radio SSR)
Pierre-André Zahnd “Pipi”: flutes, harmonica, bodhran, percussion, vocals; Alain Monney: guitar, concertina, vocals; Daniel Benaroya: banjo, mandolin, bouracline, bouzouline, spoons, vocals; Yves Mercerat: banjo, spinet, vocals, Gerard Mermet: violin, psalterion, vocals.

+ zaterdag 11 

FOLK OCH RACKARE (Sweden: radio SR)
die ik zelf in 1980 ook al op Brosella had geprogrammeerd
Carin Kjellman: ; Ulf Gruvenberg: ; Jorn Jensen: ; Trond Villa: ; Björn Stabi: violin.
LIEDERJAN (Germany: radio WDR)
Anselm Noffke: ; Jörg Ermisch: cello, trompet, alt saxophone; Reiner Prüss: concertina.
EMILIO CAO (Spain: radio RNE)
Emilio Cao: Celtic harp, hurdy gurdy, citer, guitar, double bass, lute.

DE SNAAR (Belgium)
Jan De Smet: accordion, vocals; Kris De Smet: oboe, flute, vocals; 

Stef Koekoekx: violin, guitar, vocals.
SLINKOMBAS (Norway: radio NRK)
Hallvard T. Björgum: hardanger violin; Gunnar Stubseid: hardanger violin; Tellef Kvifte: sea flute; Kirsten Bräten Berg: vocals.

MUSICA NOVA (Italy: RAI)
Eugenio Bennato: leader, guitar, voice: Maria Luce Bianchi: voice; Gianni Perilli: wind instruments; Riccardo Romei: bass; Alfo Antico: tambourin; Giuseppe Cenciello: violin; Marcello Vento: drums, percussion; Angelo Di Domenico: guitar.

zondag 12 juli

LE CIRQUE DU TROTTOIR (Belgium)
Juan Saavedra: dance; Michèle Meugens: dance; Vincent Wauters: juggling; Stanislas: poet, actor, conjuror; Jean-Louis Danvoye: mime, pantomime.
ANTTI, MAARIT & TYTTI-LEENA (Finland: YLR)
Antti Hosioja: diatonal accordion; Maarit Kyllönen: violin; Tytti-Leena Laasanen: kantele.
RUM & WANNES (Belgium: radio BRT)
Dirk Van Esbroeck: guitar, oboe, tinwhistle, vocals; Juan Masondo: guitar, requinto, bouzouki, bass; Frakke Arn: bass, trombone, bass tuba; Jean-Pierre Van Hees: flute, bagpipes; Wannes Van de Velde: guitar, vocals.
BONNIE DOBSON & DAVE MOSES (England: radio BBC)
Bonnie Dobson: vocals; Dave Moses: guitar. eigenaardig genoeg – toch zeker voor de BBC – de minst “interessante” groep
MAURICE LE GAULOIS (Belgium)
Maurice Séré: accordion, vocals.
SAND PAA GULVET (Denmark: radio DR)
Henning Nörgaard: accordion; Ole Torben Jensen: violin; Nils Thorlund: banjo, guitar, piano; Ole Mouritzen: mandolin, violin, spoons.

Met de BRT (Radio1 + Radio2 + BRT-Internationaal) samen-werken is/was (toen ook al) geen sinecuur !!!
De verschillende zenders bepalen/bepaalden àlles !!!
Hebben ook niet altijd dezelfde “wensen” …
Brosella mocht uitvoeren …

In 1980 was ik wel ook met de BRT en Het Brabants Volksorkest naar Skagen geweest, in Denemarken, om er van dichtbij te gaan zien hoe zij daar het allereerste E.B.U. Folkfestival organiseerdenen zodat ik kon “leren hoe ik het dan in 1981” moest doen.

Normaal gezien werken/sponsoren de verschillende BRT-netten nooit samen aan/in 1 evenement.
Maar deze keer, dus uitzonderlijk, wel :
dit was toen redelijk uniek en nu al zeker niet mogelijk !
want de VRT weet beter dan jij (of dan wie ook)
welke zender bij wie past … /;-) …
Dat heb ik nog 1 x kunnen “omzeilen”
(Radio1 + Radio2, in 1991, als ik me niet vergis)
(volgens een gewezen nethoofd van Radio 1 was dat “ongehoord”,
ja zelfs “deontologisch onverantwoord”).

Voor het Brosella-E.B.U.-Folkfestival moesten wij instaan voor het vervoer van artiesten en medewerkers : van luchthaven of station naar hotel; van daar naar festival en (eventueel) terug naar hotel en terug naar station of luchthaven …

De BRT was altijd zeer ongerust of de artiest(en) wel op tijd zouden aankomen voor de soundcheck die in een strak schema* waren voorzien.Voorbeeld: Emilio Cao was een beetje “te laat” …
man, toen heb ik ervaren hoe goed ze kunnen zagen op de BRT (dat was veel erger dan het zagende-lieve-kleuters-van-mij-stemmetje van Ruth Joos)
Nadat het optreden van Emilio Cao “ingeblikt” was kon het de BRT al geen barst schelenof hij terug in Zaventem zou geraken … dat was hun probleem niet !

Syndicale pauzes* moesten absoluut voorzien worden …
want het personeel mocht niet zolang aan één stuk doorwerken !
(De meeste vrijwilligers van Brosella waren van 09:00 tot 23:00 aan de slag)
Het publiek …???… dat was hun probleem niet !
Vandaar dat ik op sluikse wijze Belgische groepen (1 Vlaamse, 1 Waalse, 2 Brusselse) programmeerde op de momenten dat het BRT personeel (dringend) aan een (verplichte) (koffie—) pauze toe was …
Maar ik heb wel gezien dat ze die optredens – eveneens op sluikse wijze – toch opgenomen hebben
(al heb ik daar nooit een kopie van mogen ontvangen :
van geen enkele opname trouwens !!!)

Bij de soundcheck van de groep Musica Nova, voorgesteld door de RAI (“Italianen, laffe kaffers bij de vleet” en “zeg dat Raymond het gezegd heeft”) was er een hevige ruzie op het podium tussen de muzikanten en onze geluidstechnieker … Ik hoorde ze brullen tot bovenaan waar vroeger de Brasserie Brosella vroeger stond …
Die van de BRT en van de RAI stonden vlak voor het podium en keken ernaar …
Ik stormde al die trappen af om de vechthanen te gaan scheiden …
Geen enkele van al die producers maakte aangestalten om tussenbeiden te komen !!! want … dat was hun probleem niet !

Maar goed …
Brosella kreeg later wel felicitaties van de E.B.U. en van de BRT voor de prachtige samenwerking.
Zo werden, behalve Wannes en Rum (een project dat hen door de BRT speciaal besteld werd om het aan het E.B.U.-Folkfestival voor te stellen) ook die groepen die ik er op sluikse manier had tussen gefoefeld (om de syndicaten plezier te doen /;-), De Snaar, Maurice Le Gaulois en E Saquant Beyaus (weliswaar sporadisch, maar toch) gehoord op de BRT … maar ook op andere Europese zenders !!! Le Cirque Du Trottoir werd, volgend op hun opgemerkte show tijdens het Brosella-E.B.U.-Folkfestival, ook in het buitenland uitgenodigd: ze oogstten daarna ook veel succes bij een eerste tournee in Zweden.

Door het feit dat alle deelnemende zenders (BRT, BBC, RAI, NDR, SSR, SR, WDR, NR, RNE, NRK, DR, YLR) de gages van de groepen betaalde, spaarde Brosella heel wat op het budget dat voor het folkfestival was voorzien.
Zo kwam het dat Brosella een jazzdag organiseerde op de zondag na het Brosella-E.B.U.-Folkfestival.

De achterliggende gedachte was om op lange termijn het Groentheater, gedurende verschillende weekends in de zomer, te vullen met diverse genre festivals. Er werd al “gedroomd” van een Brosella Blues Festival, Brosella Boogie Woogie Festival, Brosella Chanson Festival, Brosella Classical Festival, …
Maar Willem Elsschot schreef het al inzijn gedicht “Het Huwelijk”: “tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren” .

De eerste Brosella Jazz dag

zondag 19 juli 1981

WILLY DONNI SEXTET
Willy Donni: guitar; René Jonckheere: Fender piano; François Maes: saxophone, flute; Roger Asselberghs: clarinet; Cel Decauwer: drums; André Appeldoorn: bass guitar.
MICHEL ROQUES – CLAUDE GUILHOT
Michel Roques: flute, tenor saxophone; Claude Guilhot: vibraphone; Roger Vanhaverbeke: double bass; Freddy Rotier: drums.
STEVE HOUBEN QUARTET
Steve Houben: alt saxophone, flute; Jean-Louis Rassinfosse: double bass; Michel Herr: piano; Félix Simtaine: drums.
BASSORAH
Chris Borry: percussion; Thierry Gutman: drums; Francis Dela Blancherie: bass; Tony Kleinkramer: keyboards; Jean-Louis Dela Blancherie: guitar;
+ (for the first time @ Brosella, “the one and only”) Jan Hautekiet: keyboards.
CHICO FREEMAN QUARTET
Chico Freeman: tenor sax & trumpet; Dennis Moorman: piano; Roger Davis: double bass; Bill Hart: drums.

Spijtig genoeg, vanwege een (eerste) “inkrimping” van het budget, stond Brosella in 1982 voor de keuze om óf een van de twee genres te laten vallen, óf om de twee genres te behouden binnen één festival.
Brosella opteerde voor het laatste. Gezien de termen folk en jazz een zeer ruime lading dekken en de twee genres onderling ettelijke raakvlakken hebben, zag Brosella dit als de rijkst mogelijke formule binnen haar financiële begrenzing.

Brosella Jazz & Folk
&
Brosella Folk & Jazz

Die twee genres samen brengen in één festival was een gewaagde keuze, vooral gezien het programma voor een groot deel bestond/bestaat uit onbekende of minder bekende namen.
Maar de vanaf toen steeds groeiende opkomst (de laatste jaren was dat tussen 25.000 en 30.000 personen), getuigt dat het publiek zich goed kon/kan vinden in deze formule: één dag folk en één dag jazz, met crossovers tussen de genres.

25
POLLEN & SOKKEN
0 Comments

20200420 – Corona – DROOGLEGGING

Op vrijdag 13 maart 2020 wordt door de Federale regering een soort van lockdown afgekondigd die we geen “lockdown” mogen noemen, omdat we “geen paniek mogen zaaien”, maar die er wel op neerkomt dat we thuis moeten blijven :
“Blijf in u kot !” zegt Maggie De Block
en ze voegt er nog aan toe “ik meen et è !”

Op woensdag 11 maart 2020 was ik nog een dagje “vrijwillig” gaan “archiveren” in mijn Brosella hoekje in de Archives de la Ville de Bruxelles en was ik voor een fijne lunch in “Café Crème” in de Rollebeekstraat uitgenodigd door Mehdi BenAllal.

“Lockdown” mochten we het niet noemen, want er waren nog een aantal “essentiële” winkels open en voor een aantal “essentiële” zaken mochten/mogen we wèl nog “uit ons kot” komen, zoals om drank en voeding te kopen, of om een korte wandeling, of fietstocht te maken, want we moeten “in beweging” blijven …

Mogen we het dan wel “drooglegging” noemen ?
Cafés en restaurants moeten gesloten blijven …
Alle culturele evenementen worden afgelast omwille van het CORONA virus Alle cultuurcentra, concertzalen en clubs worden gesloten !!!!!!!

Wij hadden wel al tickets gekocht voor allerlei evenementen, concerten, optredens, voorstellingen …
Die worden allemaal per direct afgelast, geannuleerd of verplaatst : dat laatste dat weten we nog niet …
In elk geval gingen de volgende activiteiten niet door :
– vrijdag 13 maart: “Een Jihad van Liefde” in cc het bolwerk
– zaterdag 14: het jaarlijkse brochettenfestijn van de Jeanneke’s Boys
(op maandag 16 maart hebben we ook Mieke’s verjaardag “in ons kot” gevierd, want het geplande etentje op restaurant was niet mogelijk)
– dinsdag 17 maart: de Toêlles in “Et Oeis Van ’t Brussels”
– woensdag 18 maart “uitreiking eredoctoraten VUB+ULB+ERASMUS”
in de Muntschouwburg, waar ik als erelid van de OSB uitgenodigd was
– donderdag 19: de persconferentie vanhet BIFFF in het Stadhuis
– vrijdag 20: museumbezoek in Brussel van de Gekke Wichten
– en ook de “réunion du CA de l’asbl Jazz Station”
– zaterdag 21: Leuven Jazz – B-Jazz contest
– zondag 22: “JR” door KVS , Toneehuis en FC Bergman in Paleis 12
– maandag 23: film “Les Misérables” van Ladj Ly in cc het bolwerk
– dinsdag 24: het jaarlijks etentje op de verjaardag van Geert
met Schanul(leke), Ken, Raf, Gilbert (?)(behalve de laatste) en ik
voor de eerste keer na het hetgaan van Geert (op 12 juni 2012)
– woensdag 25: www-concert van Sharon Shannon in cc het bolwerk
– zaterdag 28: “Liefde voor Muziek” concert van Vocalicious,
het koor waar den Nugo (Hugo De Rijcke) bij zingt
– zondag 29: ik was als Honorary Keyholder uitgenodigd op de
Algemene Statutaire Vergadering van Brosella, maar die werd afgelast
– maandag 30: film “1917” van Sam Mendes in cc het bolwerk
– dinsdag 31: spreekbeurt “Eeuwig zingt Litouwen” van Kurt Van Eeghem
– zaterdag 4 april: Gwen Cresens Quartet
met “Eclectica” in GC de Muze van Meise
– maandag 6: film “The Irishman” van Martin Scorsese in cc het bolwerk
– dinsdag 7: uitgesteld verjaardagsfeest van Raf Peeters is afgelast
– van 7 tot 19 april: was de 38ste uitgave van BIFFF in BOZAR gepland
– donderdag 9: afspraak bij VI.BE om samen met Michel Schoonbrood
onze (= asbl SceneOff vzw) deelname aan JazzAhead! te bespreken
– woensdag 15: www-concert van “Woman Soldier”
Morgane Ji in cc het bolwerk
– zondag 19: Lentemarkt Grimbergen
– maandag 20: film “The Farewell” van Lulu Wang in cc het bolwerk
– van donderdag 23 tot en met zondag 26 april:
showcases festival JazzAhead! in Bremen
– zondag 26: “Vreemde Kostgangers” in Stadsschouwburg Antwerpen
(normaal was dit het laatste ? optreden van Boudewijn De Groot)
– dinsdag 28 april: de Toêlles in “Et Oeis Van ’t Brussels”
– donderdag 30 april: op International Jazz Day was er ook
een etentje voorzien met Agnes en Didier
– woensdag 6 mei: etentje met AVRoem en José (verjaardag) Delmez
– donderdag 7 mei: Roland “Theatertour” in CC Strombeek
– zaterdag 9 mei: feestje Sjors & Sjimmie in Théâtre Marni
Sjors = Georges Tonla Briquet / Sjimmie = Leentje
– donderdag 14 mei: spreekbeurt Jan Caeyers over Beethoven
– en diezelfde 14 mei: Kristal Klaar ???
– zondag 17 mei = huwelijksverjaardag MIE & RIE
– maandag 18: film “All of Us” van Willem Wallyn in cc het bolwerk
– dinsdag 19: met Luc Malcorps en Guy Trifin naar Jazzgeno(o)tschap
in Op-Weule
– van woensdag 20 toit met zaterdag 30 mei zouden de Gekke Wichten
en de Gelukkige Venten op reis gaan naar Corsica
maar het werd CorsiCorona !!!
– van vrijdag tot en met zondag 28 juni:
31ste “Couleur Café”
– vrijdag, zaterdag, zondag 3, 4, 5 juli
18de “Gooikoorts Folkfestival” (opgericht in 2003)
voordien was er het Gooiks Feestival, van 1996 tot 2002,
ontstaan in het kader van het Vlaamse “Vlaanderen-Europa 2002”
– zaterdag en zondag 4 & 5 juli:
44ste “Brosella (Folk & Jazz) Festival”
uitgesteld tot 10 & 11 juli 2021
???????
– zaterdag 11 juli: uitstap “Thailanders”
– zondag 9 augustus: “Maabuum plantogge”
– van woensdag 19 tot en met zondag 23 augustus:
19de “Brussels Summer Festival”
– van maandag 24 tot en met zondag 30 augustus:
5th edition of “Hide & Seek Festival” Brussels by MuziekPublique

4
poetRIE/POLLEN & SOKKEN
0 Comments

20200320 – Corona

La crise bancaire (en 2008) les avait déjà secoué.

Mais cette fois, les “capitalistes” ont vraiment un problème:

le Corona ne discrimine pas !

Ce virus ne tient compte de rien :

Ni frontières, ni communautés, ni origines, ni les riches, ni les pauvres …

Tous égaux pour le Corona : pas moyen d“acheter” ce virus, d’utiliser les “trucs” habituels pour le corrompre.

Je pense que ça doit vraiment les inquiéter ces “pauvres riches”, qui ne pensent qu’au pognon.

Et je crains, que même Corona n’arrivera pas à les “humaniser”.

1
You, YourSelf & RIE
0 Comments

Weekendje Brugge

2020 0305-08

Bruhhe wo stif sjhooëne
zèlfs èn de réhen /;-)
mo m’èn owek è bètje zene hèd

We hebben eindelijk “vet” gebruik gemaakt van onze MUSEUMPASSMUSEE !!!
We hadden een schoon programma opgesteld :

  • donderdag 5 maart : arriveren en installeren waar we logeren *(zie hierover verder)
  • vrijdag 6 maart hebben het Groeninge Museum en het Arentshuis ons over de vloer gehad
  • vrijdagavond in De Werf … (pardon !!!) KAAP **(zie hierover verder) : “A tribute to Rik Bevernage”
  • uitreiking van de “Prijs van de Schone Contrariteit”
    en … naast een aantal bevriende cultuur-(vooral jazz)-oud-strijders
    zat daar toch wel een zekere Gans Bonte (de WèstVlamsje Burgemeester van Vilvoorde) zeker …
    met zijn Madam, die deze keer wèl “dag” zei tegen ons (“gewone stervelingen” … /;-) …
  • zaterdag 7 maart bezochten we het Stadhuis, de Brugse Vrije en het Gruuthuse Museum (we moeten absoluut nog eens teruggaan !!!)
  • zaterdagavond had ik gereserveerd in Restaurant Guillaume :
    niet goedkoop, maar zééér lekker !!!
    en … daar kwam toch wel een groepje Hunnen uit Merchtem een feestje bouwen zeker !!!
    soort van laatste-vrijgezellen-avond voor het homo-koppel Christophe (die Schlagerzanger) en zijn Vriend/Man/Vent …
    Komt daar een madam uit dat groepje recht naar mij : “Ma … kennekik u nie ?”
    Waarop ik : “Maar ja, Marleen”*** (zo blij dat mijn geheugen mij deze keer eens niet in de steek liet !!!)
  • zondagochtend … euh … middag 8 maart :
    eerst een beetje aan “katerverwerking” gedaan
    vooraleer Grimbergenwaarts te rijden

Voetnoten

*in Brugge logeren wij altijd in “Het Huisje van Geert” :
mijn Beste Vriend en Strijd-Makker Geert CURRINCKX.
Nadat we in 1971 samen afstudeerden aan de VUB werd hij ook
mede-stichter en Voorzitter van de vzw “De Vrienden Van Brosella”.
De kinderen (Leen en Ken) van mijn (op 12 juni 2012) overleden Goede Vriend zegden me na zijn dood : “Durf niet ergens anders een kamer te gaan huren als je in Brugge wil logeren. De sleutel ligt hier altijd klaar voor jou.”
Oorspronkelijk is dit het huisje van een tante van Geert
(langs zijn moeder’s kant)
en die was gehuwd met een zekere Wies MOENS …

** Op 6 maart 2018 is Rik Bevernage (64), gewezen directeur en stichter van De Werf, overleden na een agressieve longkanker.
In 1985 werd hij actief binnen het Theater 19 in de Werfstraat 108, dat hij ontwikkelde tot het Kunstencentrum De Werf, waarvan hij gedurende dertig jaar de leiding had. Het werd een centrum voor vernieuwend theater, voor jazz en, met Kids in De Werf, als kindertheater.
Hij stond aan de wieg van initiatieven zoals Jazz Lab series, de Flemish & Belgian Jazz Meetings en het Festival Jazz Brugge en richtte er o.a. W.E.R.F. op, Belgisch jazz platenlabel.
KAAP = “fusie” van Vrij is/was het resultaat van “jaloezeriederij”

*** Marleen was lid van de vzw “Jeugd in Brussel”, die ik ergens in de jaren 1989-1994 moest stichten van Schepen Guy LEVACQ
omdat hij de tweetalig asbl/vzw “Jeunesse à Bruxelles / Jeugd te Brussel” wou “splitsen”
hij had geen idee hoe … et, vu que j’étais son “Flamand de Service” moest ik dat maar oplossen :
de statuten van de asbl/vzw wijzigen (waarin de vzw geschrapt werd) en een nieuwe VZW “Jeugd in Brussel” oprichten
Marleen was toen ook lid van de Volksunie : in het bestuur van de VZW vertegenwoordigde ze Bert Anciaux (Schepen Stad Brussel 1992-1994)
Later huwde ze met Eddie, de vorige burgemeester van Merchtem (van 2000 tot en met 2018), broer van Maggie “blijft in uw kot” DE BLOCK

Zo zie je maar …
het was een “Weelderig” Weekend.

3
POLLEN & SOKKEN
0 Comments

Het Belang van Cultuur

KOORTSDEUN

’t Is triestig dat het regent in den herfst, 
dat het moe regent in den herfst, daarbuiten, 
– En wat de bloemen wégen in den herfst; 
– en de óude regen lekend langs de ruiten…
Zwaai-stil staan grauwe bomen in het grijs, 
de goede sidder-bomen, ritsel-wenend; 
– en ’t is de wind, en ’t is een lamme wijs 
van kreun-gezang in snakke tonen stenend…

– Nu moest me komen de oude drentel-tred, 
nu moest me ’t oude vreê-beeldje gaan komen, 
mijn grijs goed troost-moedertje om ’t diepe bed 
waar zich de warme koorts een licht dierf dromen, 
en ’t wegend wee in lede tranen berst…

… ’t Is triestig dat mijn droefheid tháns moet komen, 
en lomen in ’t atone van de bomen; 
– ’t Is triestig dat het regent in den herfst…

Karel van de Woestijne 

Het belang van CULTUUR, in al zijn vormen en kleuren, wordt erg onderschat door onze politici.

Alle verenigingen/instellingen/organisaties die een of andere cultuurtak beoefenen zouden 60% meer (en niet minder) subsidies moeten krijgen.
Zij brengen mensen samen waar SCHOONHEID te beleven valt.
Zij zorgen, weliswaar onrechtstreeks, voor een betere (zowel fysische als psychische) gezondheid en dus voor een compensatie in de gezondheidszorg. 
Zij zorgen ook voor bloeiende aanleveringsbedrijven in en rond hun werking. Niet alleen door kunstenaars werk te verschaffen, maar ook op logistiek en administratief gebied: infrastructuur, drukwerk, media, catering, enz. … Heel wat firma’s zullen de gevolgen moeten dragen van het failliet van hun klanten uit de culturele sector. Met als resultaat: minder belastingsinkomsten.

Muziek en zang, dans, theater, film, literatuur en poëzie, schilderen, tekenen, grafiek, beeldhouwen, bouwkunde of architectuur, fotografie, moderne media, … … hebben een positieve impact op ieder individu … als hobby zowel als beroepsmatig … 

De WIJSHEID van de Grieken zou ons tot voorbeeld moeten strekken. Ze eerden veel goden, onder andere de 9 Muzen: 
– Calliope, muze van het heroïsch epos, de filosofie en de retorica
– Clio, muze van de geschiedschrijving
– Erato, muze van de hymne, het lied en de lyriek
– Euterpe, de muze van het fluitspel
– Melpomene, de muze van de tragedie
– Polyhymnia, de muze van de retoriek en de gewijde liederen
– Terpsichore, de muze van de dans en de lyrische poëzie
– Thalia, de muze van de komedie
– Urania, de muze van de sterrenkunde

De KRACHT die cultuur uitstraalt draagt ook nog een ernstig steentje bij tot volksopvoeding. Als aanvulling bij ons kwalitatief onderwijs kan dat nogal tellen.

WILLEN JULLIE DAAR AUB OOK EENS OVER NADENKEN?

4
BROSELLA
0 Comments

Wensen Vœux 2017-2027

Je souhaite que Bruxelles en 2017 puisse
accueillir un public nombreux et attentif
à toutes les belles choses artistiques de
ce beau Village Gaulois en forme de coeur

en ik hoop dat alle Stadstoeristen na hun bezoek
aan het Schone Brussel veilig terug thuis geraken
aangeslagen door de kwaliteit en de warmte
van de Brusselse Kunsten en haar Kunstenaars

èn damme in 2027 allemoel soeme
nog een pint kunne pakke vù ’t neut joêr te wènse
on joeng èn aa amateurs van schuuêne mezeek,
tèjoeter, ballet, opèra, sinem patèy etsètètra …
èn damme ze nog joêre meuge meuge.

non peut-êt !

Kind regards

Henri Vandenberghe
resigned General Manager without fee

“De Vrienden Van Brosella” & “Les Amis De Brosella”
Chrysantenstraat 28 rue des Chrysanthèmes
Brussel 1020 Bruxelles
Tel/Fax : +32 (0)2 474 06 41
BTW/VAT : BE 430 989 113
info@brosella.be 
www.brosella.be

1
BROSELLA
0 Comments

Niko Versmessen & BROSELLA

Op 22 jun. 2018 om 18:29 heeft Niko Versmessen het volgende geschreven:

Beste Rie,

Geheel toevallig ben ik gisteren eens bij mijn collega’s gaan polsen hoe het zat met de pianozaken, want ik heb nog niet veel concreets vernomen en ben nu een beetje “Brosella-wees”, nu eerst mijn Brosella-papa (Rie) en daarna ook mijn Brosella-nanny (Dianne) van het ‘toneel’ verdwenen zijn. Maar naar het schijnt is er nu ene Philippe Dessauvage die de pianozorgen zal behartigen. Ik kijk er alvast naar uit.

En ja, ik steun Brosella nog steeds “met stunt en munt”! Ik deel de waarden en de visie van Brosella en die worden er niet minder relevant op. Een stevige dam bouwen tegen een perfide systeem van dominante wolven en gedweeën schaapjes, en daarvoor dan nog erkenning krijgen uit politieke hoek: ge moet het maar presteren! Sjapo!

Ik heb nu pas je weblog ontdekt en met belangstelling gelezen.

Over de muziek (= de essentie) zullen we het later wel eens hebben. 🙂

Proficiat, merci, tot gauw!

 –   –   –   –   –   –   –   😉   –   –   –   –   –   –   – 

Op 23 jun. 2018, heeft Henri VANDENBERGHE het volgende geschreven:

Beste Nico,

Je mailtje heeft mij heel veel deugd gedaan!
Als je er niks op tegen hebt …
zou ik er wel fragmentjes uit willen gebruiken
in een of andere tekst op mijn blog:
ik ben nog een beginneling-blogger
krijg af en toe wat raad van een oud-leerling
aan wie ik nog les gaf in ‘t Koninklijk Atheneum Asse
in ‘71/72
Tof hé, “leerling leert leermeester”

We moeten misschien eens afspreken
in Brussel op ne noen …???…

Nu aan zee, in De Haan, niet ver van waar
Albert Einstein ooit heeft gewoond.

Tot in den draai !
Op Brosella ?

gRIEtzzz

 –   –   –   –   –   –   –   😉   –   –   –   –   –   –   – 

Waarop Nik Versmessen dan weer het volgende antwoordde:

Doe gerust met mijn mailtje wat je wil, ‘k heb het niet geregistreerd bij Sabam en ben al blij dat je het zo eerbiedig vraagt.
Ja, ik had dat natuurlijk al gelezen dat je “blog-les” krijgt van je oud-leerling, na zovele jaren; da’s wel maf!
Zo dicht bij de woonplek van Einstein op vakantie gaan lijkt mij ideaal om alles een beetje te “relativeren”.
Afspreken in Brussel: altijd met plezier! Ik heb niet zo veel vrije noens, maar wel meestal op maandag en soms ook op dinsdag.
Geniet nog van De Haan en zijn heerlijke dennenbosjes!

Niko Versmessen
25